Komt uit de traditie van de nomadische fokkers in het noorden van Pindos en behoort tot een grote groep van vergelijkbare kazen, voornamelijk ontstaan ​​door de noodzaak om kleine hoeveelheden melk te gebruiken. Een theorie wil zelfs dat de naam Anevato afkomstig is van de gewoonte van de kaasmakers om de tulumia (zak van geitenleer (vooral: voor doedelzak of voor het bewaren van kaas) op hoge takken van de bomen op te hangen om af te tappen, hoewel anderen het associëren met het 'verhogen' van de kaasmassa op het oppervlak van de ketel. Het is BOB. met een maximum vochtgehalte van 60% en een minimum aan droog vetgehalte van 45%.